Op weg naar het landje dat Swaziland heet.
In ons busje kwamen we onderweg vele plantages tegen, zo kregen we uitleg over de bananen, sinaasappels, suikerriet, papaja’s en mango’s.
Elke ochtend bij het ontbijt neem ik natuurlijk een cocktail van deze vruchten voor de nodige vitamientjes.
Het is hier niet bepaald een kale open vlakte zoals vele programma’s laten zien.
Er is genoeg variatie, vandaag was het heuvelachtig wat ik goed kon merken aan mijn oren: open, dicht, open, dicht etc etc etc.
Aan souvenir hutjes ontbreekt het ook niet.
Ik noem het hutjes.. want huisjes kan ik het niet noemen.
Ik vermaak me goed en pas mij gemakkelijk aan in de groep.
Toch vind ik het ook erg prettig om zo nu en dan even op mijzelf te zijn.
Zo ben ik de heeeele Superspar alleen doorgelopen tijdens onze stop, heb daar nog 3 kleine apenblagen rechtgezet die voor wilde kruipen en heb ik bij het zwembad een colaatje voor me,myself and i besteld.
De groep is aardig, veel verschillende mensen waaronder allemaal stadsen met hun eigen dialectje, daar pas ik dus goed tussen haha.
Onze reisleider komt uit de middeleeuwen als je hem soms hoort praten waar hij allemaal wel niet bij is geweest met zijn geschiedenisverhalen, verder is het een aardige man die mijn zonnebril kwam nabrengen.. zal toch wat zijn; mijn enige souvenir die ik hier gekocht heb meteen weer verliezen!